Figura Matki Boskiej Sejneńskiej

łaskami słynącej, od Trójcy Świętej

madonna 0 Ponad 400 lat Matka Boska otacza opieką tę ziemię i lud, obdarzając go licznymi łaskami. madonna 00 Przymiotniki nadawane figurze: Matka Boska Sejneńska, łaskami słynąca, od Trójcy Świętej, Matka Wspomożenia Wiernych, Przemożna Orędowniczka - dobitnie świadczą o wielkim kulcie, jakim jest obdarzona figura w Sanktuarium Maryjnym w Sejnach. Liczne wota dziękczynne, mimo dwukrotnej kradzieży części z nich, zaświadczają zasadności tych przymiotników - od wieków słowa "łaskami słynąca" towarzyszą Sejneńskiej Pani.

madonna 02



madonna 03
madonna 04
madonna 09

madonna 05madonna 06

madonna 10

madonna 12

madonna 13

madonna 14

madonna 18

madonna 15

Nieocenionej wartości historycznej, łaskami słynąca figura Matki Boskiej Sejneńskiej z Dzieciątkiem, będąca przedmiotem kultu religijnego w Bazylice Mniejszej p.w. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Sejnach, króluje i patronuje tej ziemi od 1602 roku.
Figura należy do jednego z trzech znanych typów figur szafkowych Madonny. Jej powstanie zawdzięczamy nieznanemu rzeźbiarzowi, prawdopodobnie na przełomie XIV i XV wieku, w okresie pobytu Krzyżaków na ziemiach polskich. Figura mogła w przeszłości stanowić wystrój ołtarza polowego Krzyżaków. Obok sejnenskiej, zachowały się jeszcze 4 tego typu figury; w Lubieszowie, Klonówce, ponadto po jednej w Paryżu - Muzeum Cluny oraz w Norymberdze - Muzeum Germańskie.
Jerzy Grodziński właściciel dóbr okolicy dzisiejszych Sejn, wybudował w 1602 roku drewniany kościół na wzgórzu, nad zakolem rzeki Sejny. W poszukiwaniu wyposażenia kościoła w potrzebne sprzęty i naczynia, krewniak fundatora kościoła wyjeżdżał do dużych miast. W Królewcu okazyjnie kupił wystawioną na sprzedaż figurę Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Umieszczono ją w kościele pod wezwaniem św. Jerzego. Figurę otoczyli troskliwą opieką przybyli do Sejn dominikanie.

Figura wraz z cokołem posiada 145 cm wysokości (bez korony), jest misternie wyrzeźbiona w lipowym drewnie i przedstawia postać Matki Boskiej siedzącej na tronie, trzymając Dzieciątko Jezus u prawego boku. Rzeźba jest otwierana na boki od szyi Matki Boskiej aż do podstawy, tworząc płaszcz opiekuńczy, podtrzymywany rękoma Maryi. Wewnątrz płaskorzeźba wyobraża Boga Ojca siedzącego na tronie łaski, który trzyma krzyż ze zmarłym Jezusem Chrystusem. Nad głową Boga Ojca jest Duch Święty w postaci gołębicy. Na otwartych bokach płaszcza Matki Boskiej widnieją malowidła 26 postaci różnych stanów, 13 po prawej i po lewej stronie.

Ks. prałat Złotkowski, prepozyt Kapituły Kolegiackiej Sejneńskiej przed II wojną światową, w napisanej książeczce pt. "Figura łaskami słynąca Matki Boskiej i Kościół Sejneński" wydanej w 1938 roku, tak opisuje figurę: "Głowa Matki nieco pochylona, łaskawie uśmiechnięta, włosy na głowie w tył spuszczające się. Dzieciątko w szaty własne przystojnie zawinięte. Statua pomalowana i w części złocona, nosi charakter gotyckiej rzeźby z delikatnymi draperiami. (...) Pod nogami Matki Boskiej księżyc, rogami w dół zwrócony, a pod nim jakoby w obłokach twarz duża bez zarostu, mająca oznaczać świat czy szatana".
W roku 1610 dominikanie rozpoczęli budowę dużego murowanego kościoła klasztornego. Jesienią 1619 roku, w uroczystej procesji wniesiono do niewykończonej jeszcze budowli kościoła cudowną figurę Matki Boskiej, którą umieszczono we wnęce głównego ołtarza. Wnęka była wyłożona brokatami, obramowana złoceniami i zwieńczona baldachimem z kosztownymi wisiorami. Z upływem lat, figura była obwieszana coraz nowymi wotami, dowodami odebranych łask. Na figurę nałożono szczerozłote korony przyozdobione drogocennymi kamieniami. Wykonano w srebrze płaskorzeźby 6 aniołków, z których jedna para podtrzymywała koronę Matki Boskiej, druga para aniołków podtrzymywała baldachim, zaś trzecia para klęczących ze świecami aniołków była ustawiona u podstawy figury.
W 1720 roku przeor Franciszek Kosiewski przyozdobił figurę srebrną sukienką, z bogato zdobionymi motywami kwiatowymi i złoceniami. Sprawiało to wrażenie, jakby Matka Boska była w pozycji stojącej. W tym też okresie Matce Boskiej trzymającej w lewej dłoni jabłko - zawieszono kosztowny różaniec - jeden z symboli zakonu dominikanów.
Ks. prałat Złotkowski w cytowanej książeczce stwierdza: "Z przybyciem tej figury do Sejn i umieszczeniem jej w kościele św. Jerzego, Matka Boska jak gdyby osobiście nawiedziła te strony, niby Królowa pośród wiernego ludu, poczęła szczodrze siać łaski swoje. Rozsławiona zastała świętość tej figury szeroko w Polsce, Litwie i Prusiech, sprowadzała kilkakroć do roku niezliczone tłumy pielgrzymów..."
Dominikanie, w różnym czasie uzyskali brewa nadanych kościołowi odpustów wieczystych po wieczne czasy, które obchodzono na: św. Dominika, św. Jerzego, św. Anny, św. Agaty, uroczystość Matki Bożej Szkaplerznej (odpust szlachecki) i uroczystość Nawiedzenia Matki Boskiej. W roku 1775 przeor Piotr Mangierd, chcąc chronić drogocenne korony figury, kazał wykonać korony ze srebra, pozłacane. Te pierwsze umieszczono w klasztornym skarbcu.
W roku 1818 okolice Sejn nawiedził straszny w skutkach huragan. Uczynił wiele szkód, w tym zerwał dach kościoła. Kościół zamknięto na 4 lata. Dnia 10 sierpnia 1823 roku, w czasie uroczystego ingresu biskupa Czyżewskiego do odremontowanego kościoła powróciła figura Matki Boskiej Sejneńskiej. Trudne do ustalenia jest miejsce, gdzie w okresie zamknięcia kościoła znajdowała się figura - w drewnianym kościele św. Jerzego w Sejnach, czy w wigierskim klasztorze Kamedułów.
W roku 1866 biskup sejneński Konstanty Ireneusz Łubieński, przystąpił do renowacji katedry sejneńskiej, w tym także do odświeżenia figury. Naoczny świadek tych zabiegów ks. Stanisław Jamiołkowski, wice kustosz katedry, opisał to wydarzenie. Oto fragment: "...Zdejmując z biskupem Łubieńskim w 1866 roku brylanty i perły, znaleźliśmy na głowie Najświętszej Panny koronę fasonu wysokiego z blaszek srebrnych wprawdzie, ale po prostu nożycami cięte i sznurkami powiązanych. Brylanty i rubiny zdobiące ją, a kurzem odwiecznym pokryte, były nićmi lub drucikami..." Dalej ks. Jamiołkowski dodaje zdanie: "A po tych dawnych szczerozłotych lub choćby pozłacanych, o których kroniki za pierwszych czasów dominikańskich wspominają, ani śladu...". Wyjaśnienie znajdziemy w rozdziale: Klasztor Zakonu Dominikanów.
Biskup Łubieński kazał wykonać srebrne płaskie korony, którymi ozdobił głowy Matki Boskiej i Dzieciątka Jezus. Na odnotowanie zasługuje inny ważny fakt. Kapituła Sejneńska na XXXII sesji w 1832 roku postanowiła: "...by na przyszłość nie były otwierane wnętrze Matki Boskiej na wielkim ołtarzu..." Prawdopodobnie już wówczas stan figury był tak zły, że jedynie słuszną na owe czasy decyzję podjęła kapituła.
W roku 1881 staraniem biskupa Piotra Lubicza - Wierzbowskiego, dobudowano kaplicę - od północnej strony katedry, z wejściem od prawej bocznej nawy. Kaplica została wyposażona w renesansowy ołtarz z kolumnami. 2 sierpnia 1882 roku uroczyście umieszczono figurę Matki Boskiej we wnęce ołtarza kaplicy, jako jej stale miejsce. Kaplica nosi imię Matki Boskiej.
W czasie l wojny światowej, zwłaszcza w 1914 roku, Matka Boska Sejneńska ochraniała kościół. Ks. Złotkowski w swej pracy z 1938 roku tak opisuje te wydarzenia "Rzecz godna uwagi! Choć zapewnie podczas tylu bitew, pod Sejnami nie jedna armata była nastawiona na kościół i klasztor, choć rwały się wokoło granaty i bomby aeroplanów, seminarium zostało w paru miejscach poszczerbione, ale katedra stała nietknięta. Wojskowi podziwiali, gdyż to cel dla pocisków był doskonały, wierni zaś rozumieli w tym opiekę Matki Boskiej, która przedziwnie chroniła świątynię, gdzie cudami słynąca Jej figura się, przechowuje..."
Erygowana w roku 1925 Kapituła Kolegiacka, przystąpiła do odnowienia kościoła pokatedralnego w Sejnach. Stan figury Matki Boskiej był zły, na skutek wilgoci złuszczyły się farby i złocenia, brakowało palców u rąk Matki Boskiej. Ówczesny proboszcz ks. Wincenty Astasiewicz, po długich staraniach znalazł w Warszawie fachowców w osobach: artysty rzeźbiarza Fr. Sidorowicza, inżyniera Z. Węgrzyckiego i malarza prof. M. Gryczyńskiego.
To wybitne gremium postanowiło zdjąć srebrne blachy płaszcza Matki Boskiej, które deformowały figurę. W czasie zabiegów konserwatorskich, po usunięciu farb, podkładów gipsowych, a także naklejonej warstwy płótna, okazało się, że drewno lipowe figury jest doskonale zachowane. Wnętrze figury - płaskorzeźba i malowidła 26 postaci, zachowały się bez większych uszkodzeń. Figura została zakonserwowana i pomalowana, złocenia wykonano dukatowym złotem.
Na odpust Matki Bożej Nawiedzenia 1932 roku, figura jaśniała świeżym blaskiem. Po stu latach znowu otwarto jej płaszcz opiekuńczy. Liczne rzesze wiernych z nabożeństwem oddawały cześć Bogarodzicy - w figurze Matki Boskiej Sejneńskiej, wypraszając łaski i wstawiennictwa. W latach 1966 - 1974 kolegiata sejneńska została poddana gruntownej renowacji. Figurę Matki Boskiej odnowiono w Pracowni Konserwacji Zabytków w Warszawie.

madonna 17madonna 16

 

 

Ks. prałat Stanisław Rogowski - ówczesny proboszcz, dziekan i kustosz sanktuarium, podjął starania o ukoronowanie figury Matki Boskiej i Dzieciątka Jezus koronami papieskimi.
W maju 1972 roku przedstawiciel papieża Pawła VI - kardynał Artur Tabera przebywał w Sejnach i poparł prośbę ordynariusza łomżyńskiego biskupa Mikołaja Sasinowskiego w sprawie koronacji figury.
Papież Paweł VI bullą z dnia 3 lutego 1973 roku zatwierdził prośbę i udzielił pozwolenia na koronację. Dziewięć miesięcy przed koronacją, w parafii odprawiono nowennę przygotowawczą.
Dnia 6 września 1975 roku, J. Em. Kardynał Karol Wojtyła metropolita krakowski, a późniejszy Ojciec Święty Jan Paweł II - celebrował Mszę św. inaugurującą uroczystości koronacyjne. Całą noc trwały modły pod przewodnictwem przybyłych na tę uroczystość ojców dominikanów. Dnia 7 września na placu za klasztorem, odbyły się uroczystości koronacyjne. Głównym celebransem był kardynał Wojtyła, a homilię o znaczeniu Maryi w życiu Kościoła, narodu, parafii i każdego człowieka, wygłosił Prymas Polski Kardynał Stefan Wyszyński.

madonna 19madonna 20

W księdze pamiątkowej parafialnej, Kardynał Wyszyński w dniu 7 września 1975 roku udzielił następującego zezwolenia: "...że odtąd figura Matki Bożej może być otwierana w główne święta kolegiackie, parafialne i pielgrzymie, jak również ilekroć względy duszpasterskie będą tego wymagały".

W 1999 roku ks. prałat Kazimierz Gacki - proboszcz parafii i kustosz sanktuarium, zlecił kolejną konserwację figury. Jednocześnie zamówił obraz Maryi Panny Brzemiennej, który zainstalowano od czoła wnęki ołtarza, w którym stoi figura. Obraz jest elektrycznie sterowany i umożliwia przysłanianie figury. Dnia 8 grudnia 1999 roku odbyła się uroczystość wprowadzenia figury Matki Boskiej Sejneńskiej do kaplicy po renowacji. Uroczystej Mszy św. przewodniczył ówczesny Ordynariusz Diecezji Ełckiej Ks. Biskup Edward Samsel. Po Mszy św. procesyjnie przeniesiono figurę do kaplicy Matki Bożej, ustawiono ją we wnęce ołtarza i pierwszy raz przysłoniono nowym obrazem Maryi Panny Brzemiennej. Biskup Samsel poświęcił ten obraz.

madonna sejnenska madomma lubieszewo madomma klonowka madomma norymberga
Madonna sejneńska Madonna z Lubieszewa Madonna z Klonówki Madonna z Norymbergii

Tekst: Eugeniusz Fr. Klimaniec  Fot.: Jan Lupo i jego archiwum

Liturgia na dziś

UE EFRR

Pokoje Gościnne

slajd3a

Oferujemy pobyt i wypoczynek w naszych pokojach gościnnych.

STOLICA TYTULARNA Abp Jana Romeo Pawłowskiego

abp pawlowski

Sekretariat Stanu Stolicy Apostolskiej - delegat do spraw przedstawicielstw papieskich w świecie

BIOGRAM

Muzeum Kresów Rzeczypospolitej Obojga Narodów w Sejnach

MuzeumKresow ban

Muzeum Ziemi Sejneńskiej

STONZ baner

Najnowsze zdjęcia